Overvloedige oogst

 

We waren op weg terug naar de auto’s toen Hugo me vroeg of mijn boekje al volgeschreven was. Dat viel wel mee en er is nog genoeg ruimte voor notities voor wat dit jaar nog resteert. Maar het geeft wel aan dat het was wel opgevallen dat er deze dag heel wat viel te noteren. Zo veel dat ik zelf nauwelijks aan fotograferen toekwam. Gelukkig zijn er genoeg mensen die zich van deze taak kwijten; dat scheelt.

 

We startten deze dag op het nieuwe gedeelte van de begraafplaats waar we direct bij de ingang stuitten op een kloeke, witte paddenstoel die kennelijk bij de aanwezigen onbekend was, de Blanke champignonparasolzwam (Leucoagaricus leucothites). Iets verderop, we waren inmiddels op het oude gedeelte van het kerkhof beland, en daarmee in een ander kilometerhok, zagen we in een perkje een groep grote, stevige paddenstoelen met witte steel en lichtgrijze nog gesloten hoeden. Ik nam me voor er later nog eens te kijken hoe die zich zouden gaan ontwikkelen. ’s Avonds herinnerde ik me dat die Blanke champignonparasol een grijze variëteit kent die we al eens in 2021 hadden gezien op de begraafplaats Scharlakenhof in Haren, die door het leven gaat als de Grijze champignonparasol (L. l. var. carneifolius). Echt grijs is die niet, maar door de schubjes op de hoed zie je een grijze zweem. Bij deze in Roden is er wel sprake van een grijze hoed en in de literatuur (Fungi of Temperate Europe) wordt gesproken over de L. l. var. salmonifolius die zo’n lichtgrijze hoed zou hebben.

 

Net als veel andere kerkhoven staat het oude kerkhof van Roden bekend om zijn rijke mycoflora. Vandaag troffen we hier al bijna 90 soorten, waaronder meerdere wasplaten. Jaren geleden was dat aanleiding om de gemeente Noordenveld hierop te wijzen, waarna op hun verzoek door ons een rapportje werd geschreven over het voorkomen van de vele bijzondere paddenstoelen. Specifiek werd gepleit om een bepaald gedeelte van het kerkhof te ontzien. Uiteraard is daar later niets van terecht gekomen en werden er tegen de afspraak in nieuwe graven gedolven, terwijl elders hiervoor ruimte genoeg was. Naast de wasplaten vonden we nog een paar parasolzwammen en twee aardtongen, namelijk de Fijngeschubde aardtong (Geoglossum fallax) en de Gewone ruige aardtong (Trichoglossum hirsutum (KW)).

 

Na een ingelaste pauze om te lunchen werd koers gezet naar het Mensingebos waarnaartoe al een groepje mensen, kennelijk zonder al teveel eetlust, vooruit was gesneld. Zij bleken zich al veel verderop te bevinden, maar dat was niet de bedoeling, want we zouden immers niet de gebruikelijke weg volgen. Zij werden dan ook gemaand zich weer bij de groep te voegen om het sparrenbos naast de gebruikelijke meetnetroute uit te kammen. Daar viel heel wat te noteren, waaronder de van deze plek bekende Rossige stekelzwam (Hydnum rufescens (KW). Toen kwam ook de aap uit de mouw: ’de vooruitlopers’ waren toevallig de maandag ervoor hier met de PWD geweest, waarbij ook nog de Violetsteelgordijnzwam (Cortinarius evernius (BE) en de zeldzame Kopervloksteelgordijnzwam (C. spilomeus) werden ontdekt. Deze waren door onze verkenners teruggevonden en met enige trots geshowd. Dat gold ook voor een ’kleintje’ waaraan je wellicht maar zo was voorbij gelopen met de gedachte dat het wel weer een mycena zou zijn. Deze had echter een veerkrachtig, stevig steeltje hetgeen ertoe leidde dat het een taaisteeltje was en wel het Gezellig taaisteeltje (Mycenella trachyspora (GE)). Dat was de eerste keer dat deze soort in Drenthe is gezien.

 

Zo blijkt toch maar weer dat het Mensingebos veel te bieden heeft, maar om al het fraais te ontdekken moet je er wel de tijd voor hebben en niet altijd de geijkte paden volgen. Dat deden we op de terugweg trouwens wel en links en rechts werd nog veel genoteerd, waarbij de vele groeiplekken opvielen van de Holsteelboleet (Suillus cavipes (KW)) en Gele stekelzwam (Hydnum repandum (KW)). Uiteindelijk prijkten er meer dan 200 namen op de soortenlijst. Op een keer na is dat het hoogste aantal dat door onze werkgroep tijdens een inventarisatie is gevonden. Kortom, het is toptijd!

 

Cees Koelewijn, coördinatie

 

 

Klik hier voor meer foto's